Geschiedenis patience spel

Op deze pagina kun je informatie vinden over de geschiedenis van het patience spel.

Oorsprong

Het is meest waarschijnlijk dat het spel zijn oorsprong in Duitsland of ergens in Scandinavië heeft. Het spel werd begin 19de eeuw populair in Frankrijk en maakte al snel de oversteek naar Engeland en Amerika. Patience werd voor het eerst in de literatuur vermeld na de uitvinding van het kaartlezen in 1765.

Patience Spelen

De eerste opname van een potje Patience kan gevonden worden in de Duitse anthologie “Das Neue Königliche L’Hombre Spiel” uit 1783. Voor die tijd zijn er geen meldingen te vinden van dergelijke spellen, zelfs niet in de grote verzamelwerken als “The Complete Gamester” van Charles Cotton uit 1674 of in het “Academie des Jeux” van Abbé Bellecour uit datzelfde jaar.

Toekomst voorspellen mogelijk?

Er bestaat een wat “vreemde” traditie in de Duitstalige en Scandinavische landen om patience te gebruiken als middel om de toekomst mee te voorspellen. Ze zien het als een soort gelukmeter. Dit geloof doet men ervan overtuigd zijn dat de mate van geluk van een persoon fluctueert, en het zou zodoende heel onverstandig zijn om aan bepaalde inspanningen of werken te beginnen wanneer de kaarten hierover niet gunstig uitvallen.

Wanneer de speler van het spel er meerdere malen niet in slaagt om het spel winnend af te ronden, dan moet er voorzichtig worden gehandeld. Echter wanneer de speler bij de eerste keer meteen wint, dan is het geluk met hem en kunnen er in de nabije toekomst belangrijke beslissingen genomen worden. Het bijhouden van de tijdsduur van het spel is nog zo’n graadmeter voor de mate van geluk van de speler.

Napoleon en Patience spelen

Er wordt onder andere van Napoleon gezegd dat hij patience speelde tijdens zijn verbanning; echter is uit de geschreven geschiedenis gebleken dat hij eenentwintigde, Piquet en Whist speelde, maar geen Patience. Volgens historici is dit verhaal in de wereld gekomen door misvattingen. Desalniettemin zijn veel spelvarianten naar hem vernoemd zoals “Napoleon at St. Helena”, “Napoleons Square” enzovoort.

De eerste verzameling solitaire kaartspellen in de Engelse taal zijn te danken aan Lady Adelaide Cadogan vanwege haar geďllustreerde “Games of Patience” dat ergens rond 1870 werd uitgebracht en inmiddels vele malen is herdrukt.

Andere verzamelingen volgden als snel zoals “Patience” van E.D. Cheney (1869), “Amusement for Invalids” door Annie B. Henshaw (1870), en later nog “Dick’s Games of Patience” uitgegeven door Dick and Fitzgerald. Andere boeken die over solitaire geschreven werden richting het einde van de 19de eeuw waren bijvoorbeeld van H.E. Jones (aka Cavendish), Angelo Lewis (aka Professor Hoffman), Basil Dalton, Ernest Bergholt, en Mary Whitmore Jones.